მაღალი ტარიფები და საზღვაო ბორნების მოცდენის დიდი დრო საქართველოში და შავ ზღვაზე საბორნე გადაზიდვების განვითარებას მნიშვნელვნად აფერხებს. როგორც საქართველოს „სატრანსპორტო კვლევის ცენტრის“ ანგარიშშია აღნიშნული, საბორნე გადაზიდვების ეფექტიანობას განსაზღვრავს ნავსადგურის მოსაკრებლის ჯამური ოდენობა, რომელიც შავი ზღვის აუზის ქვეყნებში 5- ჯერ აღემატება ბალტიის ნავსადგურის ანალოგიურ ტარიფებს.
შავი ზღვის აუზში მაღალი სანავსადგურე მოსაკრებლები აისახება ვაგონების და ავტომობილების ბორნით გადაზიდვების გაზრდილ ღირებულებაზეც. მაგალითად უკრაინიდან საქართველოს ნავსადგურებში ვაგონის ღირებულება (უკან ცარიელის დაბრუნებით) 3 450 აშშ დოლარს შეადგენს, ავტომობილით კი 1 600 აშშ დოლარს.
„სარტანსპორტო კვლევითი ცენტრის“ შეფასებით,პრობლემას ქმნის ის გარემოებაც,რომ შავი ზღვის ქვეყნებში და, პირველ რიგში საქართველოს ნავსადგურებში, საბორნე გემების დამუშავების დრო ხანგრძლივია. მაგალითად საქართველოს ნავსადგურებში ბორნის დამუშავებას 15 საათი ესაჭიროება, როცა ანალოგიური პროცედურის ჩატარებას ბალტიის ზღვაზე 5 საათი სჭირდება. საბორნე გემის ბუნკირებისას (საწვავის შევსება) მოცდენის საშუალო ხანგრძლივობა შავ ზღვაზე წელიწადში საშუალოდ 9 -10 დღე - ღამეა ბალტიის ზღვაზე კი ეს პარამეტრი პრაქტიკულად ნულის ტოლია.
როგორც „სარტანსპორტო კვლევითი ცენტრიში “ მიაჩნიათ სწორედ ზემოთ აღნიშნული გარემოებებია იმის მიზეზი,რომ სადღეისოდ ბალტიის ზღვის აუზის არეალში ფუნქციონირებს საავტომობილო, სარკინიგზო და საკრუიზო ბორნების 54 რეგულარული მარშრუტი. მაშინ როცა შავი ზღვის აუზის ქვეყნებში ასეთი რეგულარული მარშრუტების რაოდენობა მხოლოდ 11- ია.
gbc.ge