საზოგადოებრივი ორგანიზაცია „სახალხო თვითმმართველობის“ დამფუძნებელი გოგი ლორთქიფანიძე სოციალურ ქსელში თბილისის გამწვანების ისტორიას, გასული საუკუნის 30-იანი წლებიდან 2000-იან წლებამდე, მიმოიხილავს.

გოგი ლორთქიფანიძე წერს, რომ 1989 წლიდან თბილისის გამწვანების კოეფიციენტი (მწვანე საფარის ფართობი 1 მოსახლეზე) 13 მ2 იყო, 2001 წლისთვის ეს რიცხვი დაახლოებით 5.6 მ2-მდე შემცირდა. ამის შემდეგ თბილისის მოსახლეობა კიდევ უფრო გაიზარდა, თუმცა მწვანე საფარის ფართობი არ გაზრდილა. გოგი ლორთქიფანიძე იმასაც წერს, რომ ევროპის საბჭოს 31 ქვეყნის დიდ ქალაქებში გამწვანების საშუალო მაჩვენებელი 1 მოსახლეზე 35.5 მ2-ია.

ტექსტს უცვლელად გთავაზობთ:

1930-1950 წლებში თბილისის ტერიტორიაზე 5,5 მლნ-ზე მეტი ხე დაირგო. 1954 წლისთვის საზოგადოებრივი მოხმარების მწვანე მასივებისა და ნარგავების ფართობმა 490 ჰა (1937 წელს მხოლოდ 160 ჰა იყო) შეადგინა.

მთაწმინდის პარკის გახსნამდე (1938 წლის 24 ივლისი) მთის კალთები და პლატო მოშიშვლებული იყო. მოგვიანებით ხელოვნური ნარგავები კოჯრამდე და ოქროყანამდეც გაგრძელდა.

1946 წელს 150 ჰექტარზე ვაკის პარკის გაშენება დაიწყო რაც, რელიეფის გათვალისწინებით, დიდ სირთულეებთან იყო დაკავშირებული: ვარაზის ხევის ჩამონადენი და კუს ტბის მოცულობა ვერ აუდიოდა ათობით ათასი ნერგის მორწყვას. ამიტომ გადაწყდა მტკვართან წყლის საქაჩი სადგურის აშენება და მისი საშუალებით სითხის აქაჩვა კუს ტბამდე.

პარალელურად თბილისის შემოგარენიც გამწვანდა, გაჩნდა 400 ჰექტარი ტყე. წყნეთში 150 ათასი წიწვოვანი და ფოთლოვანი ხე დაირგო: 12 ათასი თეთრი აკაცია, 53 ათასი ხეხილის ნერგი და 100 ათასამდე ფიჭვი, რომლებიც ბაკურიანიდან, ახალდაბიდან და ხაშურის რაიონიდან ჩამოზიდეს.

1951 წელს წყნეთის პლატოს შუაგულში დამატებით 40 ჰექტარი პარკი გაშენდა, რომლისთვისაც სარწყავი წყალი კვლავ მტკვრიდან იტუმბებოდა.

1989 წლისათვის თბილისის გამწვანების კოეფიციენტმა მაქსიმუმს მიაღწია: ქალაქი ითვლიდა კულტურისა და დასვენების 7 პარკს (267 ჰა), 9 პარკს (91 ჰა), 7 ბაღს (20 ჰა), 476 სკვერს (212 ჰა), 6 ბულვარს (9 ჰა), ხოლო ქუჩის მწვანე ნარგავების საერთო ფართობი შეადგენდა 390 ჰექტარს. ამ დროს თბილისის გამწვანების კოეფიციენტი (მწვანე საფარის ფართობი 1 მოსახლეზე) 13 მ2 იყო, 2001 წლისთვის ეს რიცხვი დაახლოებით 5.6 მ2 -მდე შემცირდა. ამის შემდეგ თბილისის მოსახლეობა კიდევ უფრო გაიზარდა, თუმცა მწვანე საფარის ფართობი, რბილად რომ ვთქვათ, არ გაზრდილა. შესადარებლად: ევროპის საბჭოს 31 ქვეყნის დიდ ქალაქებში გამწვანების საშუალო მაჩვენებელი 1 მოსახლეზე 35.5 მ2-ია, - წერს გოგი ლორთქიფანიძე.