ქვეყანაში უკანონო ავტოსადგურების არსებობაზე დიდი ხანია საუბრობენ ტრანსპორტისა და ლოგისტიკის ექსპერტები, თუმცა პრობლემა ამ დრომდე მოუგვარებელია. მათი მტკიცებით, თვითნებურად გახსნილ ავტოსადგურებში საერთაშორისო სტანდარტები უგულებელყოფილია, საფთხის წინაშეა მგზავრები, რომლებიც ამ ავტოსადგურების ტრანსპორტს გადაჰყავთ, რადგან მძღოლისა და ტრანსპორტის მზაობას სატრანსპორტო მოძრაობაში ჩართვისთვის არავინ ამოწმებს. როგორც დიდუბის ავტოსადგურის ხელმძღვანელი ნესტორ მიქატაძე ამბობს, კანონში შესატან ცვლილებებზე ბევრი აქვს ნამუშევარი. მისი თქმით, პრობლემის მოსაგვარებლად არ არის აუცილებელი პარლამენტის მიერ კანონის მიღება, შეიძლება ნორმატიული აქტის გამოცემაც, რომლითაც ქვეყანაში საქალაქთოშრისო გადაყვანა დარეგულირდება და კონტროლს დაექვემდებარება. მიქატაძე ამბობს, რომ 7 წელია სახელმწიფო უწყებებისგან ერთი და იმავე პასუხს იღებს, პასუხს, რომელიც პრობლემას ვერ აგვარებს.

2020 წელს ავტოსადგურები სერთიფიცირების მოლოდინში იყვნენ, თუმცა, სახელმწიფომ ვერ უზრუნველყო საკანონმდებლო დონეზე ესოდენ მნიშვნელოვანი ცვლილების განხორციელება. არადა, ჯერ კიდევ 2018 წელს საკანონმდებლო ინიციატივის სახით საქართველოს პარლამენტში ეკონომიკის სამინისტროს მიერ მომზადებული ავტოსადგურების სერთიფიცირების კანონმპროექტი დაფიქსირდა; ერთი წლის შემდეგ, 2019 წელს  გათვალისწინებული იყო „ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ“ კანონში ცვლილების შეტანა, რაც ვერ განხორციელდა;

ტრანსპორტისა და ლოგისტიკის ექსპერტები "კომერსანტს"  უხსნიან, რომ თვითნებურად გახსნილი უკანონო ავტოსადგურები მრავალმხრივ პრობლემას ქმნის: 1. აზარალებს, მომხმარებელს ართმევს კანონიერ ბიზნეს, კანონიერ ავტოსადგურს, რომელიც თითო მგზავრზე ბიუჯეტში იხდის ფულს 2. ბიუჯეტი კარგავს შემოსავლებს. 3. კითხვის ნიშნის ქვეშაა მგზავრების უსაფრთხოება, რადგან არ კონტროლდება ამ ავტოსადგურების მუშაობის ხარისხი და კანონთან შესაბამისობა, მათი ტრანსპორტის ტექნიკური გამართულობა და მძღოლების ჯანმრთელობის მდგომარეობა უშუალოდ რეისის განხორციელების წინ. ცალკე პრობლემაა ეკოლოგიური მდგომარეობა და ვიზუალური დისკომფორტი, ქაოსი, რაც, როგორც წესი, ასეთი სადგირების არსებობის ადგილებშია. 

სამგზავრო საავტომობილო ბაზარზე სრული ლიბერალიზაციის პირობებში, ავტოსადგურების მესაკუთრეების მიერ მოხდა, სამარშრუტო ქსელის მითვისება, მათი მხრიდან, გარეშე გადამზიდავებისათვის „კაბალური“ პირობების შეთავაზებამ, განაპირობა, უსისტემოდ, ფუნქიონირებადი ახალი, ავტოსადგურების წარმოშობა; (დიდუბის ხიდთან, ბენზინგასამართ სადგურთან ქაოტურად მოწყობილი ავტოსადგური). უარესდება თბილისის ეკოლოგიური მდგომარეობა. ნაცვლად ავტოსადგურებისა მგზავრთა გადაყვანამ მასობრივი თავშეყრის ადგილებიდან, სისტემური ხასიათი მიიღო, რის გამოც მკვეთრად გაიზარდა ავტობუსების ქაოსური მოძრაობის ინტენსივობა, იქმნება საცობები, საგრძნობლად გააუარესდა ეკოლოგიური მდგომარეობა; საყურადღენოა ისიც, რომ უარესდება ავტოტრანსპორტის ტექნიკური მდგომარეობაც. გაიზარდა დაბალი კვალიფიკაციის მქონე არაპროფესიონალთა რიცხვი, რომლებიც იძენენ რესურსამოწურულ, იაფფასიან ავტოსატრანსპორტო საშუალებებს, რომელთა უმრავლესობა არც ტექნიკური პარამეტრებით და არც ეკონომიკური თვალსაზრისით არ შეესაბამება მგზავრთა რეგულარული გადაყვანის მოთხოვნებს და იწყებენ მგზავრთა გადაყვანას. შედეგად, მეწარმე-გადამზიდველები, რომლებიც მგზავრთა გადაყვანას ახორციელებენ კანონმდებლობით დადგენილი მოთხოვნების დაცვითა და ბიუჯეტთან სრული ანგარიშსწორებით, აღმოჩნდენ არაკონკურენტუნარიან პირობებში, რაც იწვევს მათ განდევნას სატრანსპორტო ბაზრიდან და ნორმატიული აქტების მოთხოვნათა (ექიმი) უგულებელყოფით მომუშავე ავტობუსის/მიკროავტობუსების მფლობელი ინდივიდუალური პირებით ჩანაცვლებას, - უხსნის "კომერსანტს" "სატრანსპორტო დერეფნის კვლევის ცენტრის" პრეზიდენტი, ლოგისტიკსა და ტრანსპორტის ექსპერტი,  პაატა ცაგარეიშვილი.