უკრაინის ყველა დიდი პორტი ოკუპანტების მიერ დაბლოკილია. საომარი მოქმედებების ფონზე უკრაინის მთავრობა აქტიურად განიხილავს საკითხს, როგორ უნდა მოხდეს პროდუქციის ქვეყნიდან ექსპორტი.

როგორც უკრაინული მედია წერს, სამშვიდობო პერიოდში მთელი ექსპორტის ორი მესამედი საზღვარგარეთ გადიოდა პორტების გავლით. მაგრამ ახლა, 13 საზღვაო პორტიდან მხოლოდ დუნაიზე მდებარე პორტები მოქმედებს - უსტ-დუნაი, რენი და იზმაილი. მარიუპოლის, ბერდიანსკის, სკადოვსკის და ხერსონის პორტები ოკუპირებულია, ხოლო ნიკოლაევისა და დიდი ოდესის პორტები ფაქტობრივად დაბლოკილია რუსი სამხედროების მიერ. დაკეტილი პორტების გამო ქვეყანა ყოველდღიურად 170 მილიონ დოლარს კარგავს.

ბოლო პერიოდის განმავლობაში აქტიურად ვრცელდებოდა ინფორმაცია, რომ უკრაინის პორტებში უკვე 20 მილიონ ტონაზე მეტი მარცვლეული დაგროვდა.  ეს პროდუქტები თუ დროულად არ იქნა მიტანილი მსოფლიო ბაზარზე, მაშინ აფრიკის და აზიის მთელ რიგ ქვეყნებს შიმშილის საფრთხე ემუქრებათ.

ეს პრობლემის მხოლოდ ერთი ასპექტია: უკრაინას აქვს შესაძლებლობა შეინახოს დაახლოებით 43 მილიონი ტონა მარცვლეული, მაგრამ მათ გამოყენებას ზაფხულის ბოლომდე შეძლებს.

„დადგება კატასტროფა, თუ სიტუაცია გაგრძელდება - სექტემბერში, ოქტომბერში, როდესაც ახალი მოსავლის შესანახი არსად იქნება. რა თქმა უნდა, ჩვენ უნდა მოვემზადოთ ამისთვის. სხვადასხვა შეფასებით, დაახლოებით 20 მილიონი ტონა უნდა გაიტანოს ქარხანაში. მომდევნო სამი-ოთხი თვე“, - აცხადებს უკრაინის ინფრასტრუქტურის მინისტრის მოადგილე მუსტაფა ნაიემი.

მისი თქმით, ჯერჯერობით ექსპორტის ძირითადი ნაკადი გადის დასავლეთ საზღვარზე საავტომობილო და სარკინიგზო ტრანსპორტით, მაგრამ ეს ძალისხმევა აშკარად არ არის საკმარისი.

როგორც ,,უკრზალიზნიცის“ დირექტორის მოადგილე ვალერი ტკაჩევი აღნიშნავს, არსებობს რამდენიმე ძირითადი პრობლემა, რაც ხელს უშლის რკინიგზის გავლით ექსპორტის მნიშვნელოვან ზრდას. პირველ რიგში, უკრაინას აქვს უფრო ფართო ლიანდაგი, ამიტომ ჩვენი ვაგონების საზღვარზე აუცილებელია ბორბლების ნაკრების შეცვლა ან ევრო ვაგონებზე ტვირთის გადატვირთვის ტევადობის გაზრდა. მეორეც, უკრაინის საზღვარზე ევროპული ინფრასტრუქტურა უბრალოდ არ არის მზად უკრაინული საქონლის ნაკადის ზვავის მსგავსი გაზრდისთვის.

ევროკავშირს სჭირდება ვაგონების რაოდენობის გაზრდა და სარკინიგზო ინფრასტრუქტურის გაფართოება, ან უკრაინიდან პროდუქციის შუალედური შენახვის შესაძლებლობების გაზრდა. ასევე არის ორგანიზაციული და ბიუროკრატიული პრობლემები მესაზღვრეების, საბაჟო და ფიტოსანიტარული სამსახურების მიერ ორმაგი კონტროლის სახით.

„ჩვენ გვაქვს ხუთი სასაზღვრო გადასასვლელი, რაც შეიძლება სავსე, მაგრამ არის რვა გადასასვლელი, რომლებიც ნაკლებად გამოიყენება, რადგან ისტორიულად ბიზნესი არ ატარებდა მათ, ამიტომ დრო სჭირდება გადატვირთვის ორგანიზებას კვანძებზე, ჯაჭვის აშენებას მეზობელ ქვეყნებში. უფრო მეტიც, ჩვენს ბიზნესს დრო სჭირდება პორტებში კვოტების მისაღებად, რათა მოხდეს ჩვენი ტვირთის გადაზიდვა, ევროპელ გადამზიდავებთან უნდა გავაფორმოთ ხელშეკრულებები, რათა მათ უზრუნველყონ ტრანსპორტირება თავიანთ ქვეყნებში“, - აღნიშნავს ტკაჩევი.