საქართველოში ჯანდაცვის ხელმისაწვდომობაში ყველაზე დიდი ბარიერი ფინანსურია და მისი მოგვარება საყოველთაო ჯანდაცვის გაუმჯობესების მცდელობით ხდება - ამის შესახებ მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის მიმოხილვაში ვკითხულობთ.

როგორც WHO  წერს, საქართველოში ჯანდაცვის ხელმისაწვდომობა გეოგრაფიული თვალსაზრისით გაუმჯობესებულია და ჯანდაცვაზე წვდომის პრობლემას ლოდინი აღარ წარმოადგენს.

როგორც ქალაქებში, ასევე სოფლებში მეტი სამედიცინო პუნქტი იხსნება, გაუმჯობესებულმა სატრანსპორტო კავშირებმა და გზებმა სპეციალიზებულ სერვისებზე წვდომა გაზარდა.  WHO-ს მონაცემებით, 2012 წლიდან 2019 წლამდე ამბულატორიული სერვისების გამოყენება თითქმის გაორმაგდა და რაოდენობა ერთ სულ მოსახლეზე  2012 წლის  2,1- დან 2019 წელს 4,0 მდე გაიზარდა.

ჯანმრთელობის, გამოყენებისა და ხარჯების უახლესი კვლევის შედეგებმა აჩვენა, რომ 2017 წელს ადამიანთა 82%-მა მოითხოვა სამედიცინო დახმარება, 2010 წელს ეს მაჩვენებელი 75%-ს და 2014 წელს 79%-ს შეადგენდა.

სამედიცინო  სერვისების დაუკმაყოფილებლობის მაჩვენებელი 2013 წელს შემცირდა იმ სეგმენტში რომელიც 2013 წლამდე, ანუ მაშინ როდესაც საყოველთაო ჯანდაცვა შემოვიდა არ იყვნენ დაზღვეულები.  ხოლო 2014 -2017 წლებში სოფლად და ქალაქში მცხოვრებ მოსახლეობას შორის უთანასწორობა შემცირდა.

2017  წელს მთავარი  ფაქტორი  იმისა, რომ ადამიანები სამედიცინო  სევრისებს  ვერ  იღებდნენ  იყო  შემოსავლის  დაბალი დონე, ტენდენცია მიმართულია ყველა ჯგუფისთვის სერვისებისა და მედიკამენტების გაზრდისკენ, მაგრამ  2017 წელს ღარიბი  ფენის  წარმომადგენლების 15% -მა  გამოწერილი მედიკამენტები მათზე მაღალი ფასის გამო არ შეიძინა, თუმცა ეს მაჩვენებელი  2010 წლის 22% - იან მაჩვენებელთან შედარებით შემცირებულია.

2017 წელს გაფართოვდა ამბულატორიული მედიკამენტები ოთხი ძირითადი ქრონიკული დაავადებისთვის  (გულის დაავადება, ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება, ტიპი 2 დიაბეტი და ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებები), ხოლო 2019 წელს დაემატა მედიკამენტები პარკინსონის დაავადებისა და ეპილეფსიისთვის და მედიკამენტების პროგრამა გავრცელდა ყველა პენსიონერზე, თუმცა ყოველწლიურად დაფარვის ოდენობის ლიმიტით.