თბილისის მოსახლეობისთვის, GWP-ის მიერ გაგზავნილი მოკლე ტექსტური შეტყობინება, თითქმის ყოველთვის გაღიზიანების მიზეზი ხდება, რადგან კომპანიიდან ლათინური შრიფტით დაწერილი ქართული სიტყვებით იუწყებიან, რომ დაზიანების გამო წყლის მიწოდება რამდენიმე საათით შეფერხდება, რასაც ხშირად მეორე – წყლის მიწოდების აღდგენის დროის გადავადების შეტყობინება წამოეწევა ხოლმე. დედაქალაქის მაცხოვრებლების მსგავსი უსიამოვნო მდგომარეობა რეგიონების მოსახლეობისთვის სანატრელია, სადაც წყალი, როგორც წესი, გრაფიკით მოდის, რომელიც, ასევე როგორც წესი, ირღვევა.

საქართველო წყლის რესურსებით მდიდარ ქვეყნად სრულიად სამართლიანად ითვლება, მაგრამ მხოლოდ რესურსი არაფერს ცვლის. დამტკიცებული ნავთობის მარაგით ვენესუელა #1 ქვეყანაა, რომელიც ექვსნიშნა ინფლაციაში, სიღატაკესა და კრიმინალში იხრჩობა. საქართველოში სოციალიზმი არაა და არც ვენესუელას მსგავსი პრობლემების წინაშე დგას ქვეყანა, მაგრამ რესურესბის ათვისების კუთხით მნიშვნელოვანი ჩამორჩენა ფიქსირდება. განსაკუთრებით თვალში საცემი ჰიდრორესურსია. არ შენდება ჰესები, ვერ ხდება სავარგულების მორწყვა, მოსახლეობას უკეთეს შემთხვევაში სასმელი წყალი გრაფიკით მიეწოდება, უარეს შემთხვევაში კი მათ სასმელი წყლის კილომეტრებიდან ზიდვა უწევთ. მიწისქვეშა წყლებიც თითქმის ხელუხლებელია.

თბილისის, მცხეთისა და რუსთავის გარდა, თითქმის მთელ დანრჩენ საქართველოში, ოკუპირებული ტერიტორიების გამოკლებით, წყალმომარაგებაზე პასუხისმგებელი „გაერთიანებული წყალომომარაგების კომპმანიაა“ რომელიც სახელმწიფოს საკუთრებას წარმოადგენს. წყალმომარაგება, ელექტრომომარაგებისა და გაზმომარაგების მსგავსად, რეგულირებადი სფეროა. იმის დასადგენად, თუ როდის მოგვარდება აღნიშნული პრობლემა, Commersant საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკი) თავმჯდომარეს დავით ნარმანიას დაუკავშირდა. ნარმანიას თქმით, წყალმომარაგებას დიდი მოცულობის ინვეტიცია სჭირდება. ქუთაისსა და ზუგდიდში 500 მლნ ლარზე მეტის ინვესტიცია განხორციელდა, რის შემდეგაც ორ ქალაქში წყალმომარაგებისა და წყალაირნების (კანალიზაცია) პრობლემა მოგვარდა. სამუშაოები ინფრასტრუქტურის  სამინისტროს გეგმით სხვა მუნიციპალიტეტებშიც გრძელდება.

გამრიცხველიანებული აბონენტები იმასაც ჩივიან, რომ წყლის დაწყვეტის შემდეგ, როდესაც მილებში წყალი იცლება, ხელახალი გავსებისას ჰაერი მრიცხველს ატრიალებს, რითაც მათ ყოველთვიური ხარჯი ეზრდებათ. Commersant-თან საუბრიას სემეკის თავმჯდომარემ ამას „თითიდან გამოწოვილი“ ბრალდება უწოდა.

შეკითხვაზე, თუ როდის გადავიდოდა ქვეყანა მთლიანად 24 საათიან წყალმომარაგებაზე, დავით ნარმანიას კონკრეტული პასუხი არ გაუცია და აღნიშნა, რომ სხვადასხვა მუნიციპალიტეტისთვის სხვადასხვა ვადაა განსაზღვრული. რამდენიმე დღის წინ იმავე თემაზე პრემიერის საუბრიდან ცნობილი გახდა, რომ ეს ვადა საკმაოდ შორია, უფრო კონკრეტულად კი 2030 წელია. ღარიბაშვილის დაპირებით, ყველა ქალაქი 24–საათიან წყალმომარაგებაზე 2025 წლისთვის გადავა, მთელი ქვეყნის მაშსტაბით კი წყლის თითოეულ ოჯახამდე მიყვანა 2030 წლისთვის დასრულდება.

წყალმომარაგების გარდა, რეგიონებში ელექტროენერგიის უწყვეტი მიწოდებაც პრობლემას წარმოადგენს, რაც განსაკუთრებით კახეთში იგრძნობა, სადაც 2017 წლის შემოდგომამდე „კახეთის ენერგოდისტრიბუცია“ ოპერირებდა. მცირე უამინდობაზე, იქნება ეს წვიმა თუ ქარი, სახლებში ნათურები ქრება, არასტანდარტული ძაბვა კი საოჯახო ტექნიკას აზიანებს. დავით ნარმანიას პრობლემბის მოგვარების კონკრეტული თარიღი არ დაუსახელებია. მისი თქმით ინვესტიციები ხორციელდება, რაც ვერ დაჩქარდება, რადგან ასეთ შემთხვევაში ენერგოპროს ხარჯის ტარიფში ასახვა გახდება აუცილებელი.

„ენერგო პრო ჯორჯიამ“ გაკოტრების რეჟიმში მომუშავე „კახეთის ენერგოდისტრიბუცია“ 2017 წლის აგვისტოში 21.7 მლნ ლარად შეიძინა. შენაძენს თან 4.4 მლნ ლარის დავალიანება და კიდევ უფრო მეტის საინვესტიციო ვალდებულება ახლდა თან.