ეკონომისტ ირაკლი ყიფიანის განცხადებით, ჯანდაცვის სისტემის უმთავრესი მიზანი უნდა იყოს ის, რომ ჯანმრთელობის რისკების მინიმიზაცია მოახდინოს.

როგორც ირაკლი ყიფიანმა პირველადი ჯანდაცვის გერმანული პროგრამის  პრეზენტაციისას განაცხადა, სისტემა საზოგადოებაში განათლების შეტანით უნდა ებრძოლოს  ჯანმრთელობის იმ მოსალოდნელ პრობლემებს, რომლებიც არა მხოლოდ ადამიანის სიცოცხლის ხანგრძლივობას, არამედ მის ქმედითუნარიანობასაც უქმნის საფრთხეს.

,,არათუ ჯანდაცვის სისტემაში, რაც კი ამ სამყაროში არსებობს, ორ მთავარ მიზანს ემსახურება. პირველი, რასაც უნდა ვემსახურებოდეთ - როგორ უნდა მოვახერხოთ, რომ ადამიანმა იცოცხლოს ხანგრძლივად და ცხოვრების ბოლომდე როგორ შეინარჩუნოს ქმედითუნარიანობა, ანუ როგორ იყოს ჯანმრთელი.

მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის მონაცემებით, საქართველოში სიცოცხლის საშუალო ხანგრძლივობა არის 73 წელი. როდესაც პირობითად რომ ავიღოთ იტალია და გერმანია, არის 10 წლით უფრო მეტი, დამეთანხმებით, რომ ეს განსხვავებულ გენეტიკას არ უკავშირდება,“ - განაცხადა ირაკლი ყიფიანმა.

მან გურიის მაგალითზე მიმოიხილა ჯანმრთელობის ის პრობლემები, რომელიც საქართველოში ხშირია.

„გურიაში ყოველ მეორე ოჯახში სახსრების და ვენების პრობლემა აქვთ, ღვიძლის პრობლემა (ცე ჰეპატიტი, სასმელთან დამოკიდებულება) ყოველ მე-5 ოჯახში, კუჭ-ნაწლავის პრობლემა  ყოველ მესამე ოჯახში - ეს რას ნიშნავს, ერთი რომ ჩვენ 10 წლით ნაკლებს ვცხოვრობთ, ვიდრე ევროპაში და რასაც ვცხოვრობთ,მაშინაც ადამიანი ჯანმრთელი არაა. ფაქტობრივად ოჯახი არ იძებნება პრობლემები რომ არ ჰქონდეს. ეს ის თემებია, რომელსაც ჯანდაცვის სისტემა უნდა ებრძოლოს საზოგადოებაში განათლების შეტანით და იმის დანერგვით, თუ როგორ უნდა მოვუაროთ პირობითად სახსარს, რა უნდა გავაკეთოთ თრომბის და ინსულტის პრევენციისთვის,“ - აღნიშნა ეკონომისტმა.

ირაკლი ყიფიანის თქმით, ჯანდაცვის სისტემა უნდა ამაყობდეს არა ნამკურნალები პაციენტების რაოდენობით, არამედ იმით, თუ რამდენი ადამიანის დაავადების პრევენცია  მოახდინა.

„თრომბი და ინსულტი რომ ადამიანს დაარტყამს უკვე დაგვიანებულია ჩარევა, ვუნარჩუნებთ სიცოცხლეს, მაგრამ მისი ქმედითუნარიანობა დაქვეითებულია. აქ კითხვაა, როგორ უნდა ვიცხოვროთ ცხოვრების სტანდარტის დანერგვით და თერაპიების დახმარებით, რომ ჩვენ ამ რისკების მინიმიზაცია მოვახდინოთ.

ჯანდაცვის სისტემა უნდა ამაყობდეს არა იმით, რომ 10 ათასით მეტ პაციენტს უმკურნალა, არამედ იმით, რომ 10 ათასით ნაკლები პაციენტი მიმართავდეს ჰოსპიტალს. ანუ სულ სხვა ტიპის ამოცანაზეა საუბარი. ასეთი შემთხვევები პირველივე ეტაპზე უნდა იყოს ყურადღება მიქცეული და ამიტომაც ვამბობთ, რომ ჯანმრთელობაზე ზრუნვა იწყება განათლებით და არა წამლის დალევით,“- აღნიშნა ყიფიანმა.