გარემოს დაცვის ყოფილი მინისტრი გიგლა აგულაშვილი სოციალურ ქსელში საქართველოს გაზრდილ სატრანზიტო დატვირთვასთან დაკავშირებით პოსტს აქვეყნებს და აღნიშნავს, რომ 1 ტყვიის გავარდნის შემთხვევაშიც კი ახლად გაჩენილი შესაძლებლობები მომენტალურად გაქრება. მისივე თქმით, ახალმა გარემოებებმა შესაძლოა ანაკლიის პორტს ახალი სიცოცხლე შესძინოს. „კომერსანტი“ გიგლა აგულაშვილის პოსტს სრულად გთავაზობთ:

„არასპეციალისტის მოკრძალებული აზრები:

1. საქართველოს ტერიტორიაზე ერთი ტყვიის გავარდნაც კი ჩაშლის ამ შესაძლებლობას და ეს ტვირთები სხვა, ალტერნატიულ გზებს იპოვნიან

2. შესაბამისად, ვინც ქვეყნის გარედან თუ შიგნიდან მოგვიწოდებს ოკუპირებული ტერიტორიების ძალისმიერი დაბრუნებისაკენ, ნებსით თუ უნებლიედ, ხელს უწყობს ამ შესაძლებლობის მოსპობას (ვინ და რატომ პედალირებს ამ საკითხს, ეგ კიდევ ცალკე საფიქრალია)

3. აქვე ვიტყვი, რომ მაშ, ომი გინდათ მოქილიკეებმა უნდა გააცნობიეროთ, რომ რუსეთთან ომს კი არ გავურბივართ (მათთან ისედაც ვართ დაპაუზებულ ომში), არამედ ოკუპირებულ ტერიტორიებზე მცხოვრებ ჩვენს თანამოქალაქე ეთნიკურ აფხაზებთან და ოსებთან. თუ ასე არაა, აბა სად, რომელ არეალში აპირებთ რუსეთთან ომს?! (ნუ დამიწყებთ აქ კამათს, რომ ომისთვის უნდა ვემზადოთ, თავდაცვისა და უსაფრთხოების გაძლიერებაზე ვიზრუნოთ, ტერიტორიული თავდაცვის ინსტიტუტი გავაძლიეროთ, დასავლეთის პარტნიორებთან თანამშრომლობის ყველა შესაძლებლობა გამოვიყენოთ, დემოკრატია გავაძლიეროთ და ა.შ.)

4. ჰიპოთეტურად წარმოვიდგინოთ, რომ ანაკლია აშენებულია. მაშინ უნდა წარმოიდგინოთ ძაბრიც და გაითვალისწინოთ, რომ ანაკლია ვერ გახდება ამ სატრანსპორტო სქემის ანი და ჰოე, მასზე მიბმულმა სატრანსპორტო კვანძებმა, მაგალითად, რკინიგზამ და მეზობელი ქვეყნების პორტებმა ასევე უნდა შეძლონ მზარდი ტვირთბრუნვის ოპერირება.
ვვარაუდობ, რომ რუსეთ-უკრაინის ომით შექმნილმა ვითარებამ, მაღალი ალბათობით, უნდა მოხსნას ის წინააღმდეგობები, რაც კულისებში ჰქონდა ანაკლიის პროექტს და ახალი ინვესტორებიც უნდა გამოჩნდნენ

5. ვისაც უნდა სერიოზულად გაერკვეს, თუ რატომ ჩაიშალა ანაკლიის პორტის მშენებლობა, მინიმუმ, უნდა გაეცნოს კონსორციუმის სხდომის ოქმებს, რომ გაიგოს როგორ და რა დროში შეასრულეს ან არ შეასრულეს ნაკისრი ვალდებულებები მხარეებმა, ვინ რა პრეფერენციებს ითხოვდა, ვინ და რატომ დატოვა კონსორციუმი, ვის და რამდენჯერ გადაუვადდა ნაკისრი ვალდებულებების შესრულების ვადა და ა.შ.

და ბოლოს:

ევროკავშირის წევრობის სტატუსის მიღების პერსპექტივას, თავდაცვის და უსაფრთხოების ახალ არქიტექტურაში ჩვენს ჩართვას, საერთაშორისო ეკონომიკურ პროექტებში რეალური როლის შეძენას სჭირდება ჩვენი პოლიტიკური სპექტრის, მედიისა და სამოქალაქო საზოგადოების მზაობა, პროფესიონალური დისკუსიები და ანალიზი, თანამშრომლობა, დიალოგი და ჩართულობა. ვისაც სურს, საბოლოოდ და შეუქცევადად ჩამოვშორდეთ რუსულ პოლიტიკურ და ეკონომიკურ გავლენებს, მათთვის ეს ამოცანები უნდა გახდეს პრიორიტეტი“, – წერს გიგლა აგულაშვილი.