სსრკ-ს პირველი და ბოლო პრეზიდენტი, მიხეილ გორბაჩოვი, რომელმაც ცივი ომი უსისხლოდ დაასრულა, მაგრამ საბჭოთა კავშირის დაშლის თავიდან აცილება ვერ შეძლო, 91 წლის ასაკში გარდაიცვალა. როგორც რუსული მედია ცენტრალური კლინიკურ საავადმყოფოზე  დაყრდნობით წერს, გორბაჩოვი  ხანგრძლივი ავადმყოფობის შემდეგ გარდაიცვალა.

„მიხეილ გორბაჩოვი მძიმე და ხანგრძლივი ავადმყოფობის შემდეგ გარდაიცვალა“, - ნათქვამია ცენტრალური კლინიკური საავადმყოფოს განცხადებაში.

რუსულ სააგენტო „რია ნოვოსტის“ ოჯახთან დაახლოებულმა წყარომ განუცხადა, რომ მიხეილ გორბაჩოვს მოსკოვის ნოვოდევიჩის სასაფლაოზე, მისი სურვისლისამებრ, მეუღლის გვერდით დაასაფლავებენ.

მიხეილ გორბაჩოვი დაიბადა 1931 წლის 2 მარტს სტავროპოლის ტერიტორიის სოფელ პრივოლნოიეში. 19 წლის ასაკში გორბაჩოვი გახდა სკკპ-ს წევრობის კანდიდატი. 1950 წელს სკოლა ვერცხლის მედლით დაამთავრა და ლომონოსოვის სახელობის მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ჩააბარა. 1952 წელს კომუნისტურ პარტიაში გაწევრიანდა. 1953 წლის 25 სექტემბერს დაქორწინდა რაისა ტიტარენკოზე (1932-1999).

1970-იანი წლების დასაწყისიდან გორბაჩოვი ცოლთან ერთად არაერთხელ ესტუმრა დასავლეთის ქვეყნებს. 1971 წელს გორბაჩოვი ჩავიდა იტალიაში, 1972 წელს ბელგიაში, 1975 წელს დასავლეთ გერმანიაში, 1976 წელს საფრანგეთში.

1978 წლამდე ეკავა პარტიული თანამდებობა და ზედამხედველობდა აგრარულ კომპლექსს სტავროპოლის მხარეში. სტავროპოლის მხარე საბჭოთა კავშირის ერთ-ერთი ელიტური საკურორტო ადგილი იყო. სწორედ იქ გაიცნო გორბაჩოვმა კოსიგინი და ანდროპოვი. ანდროპოვთან ურთიერთობამ ხელი შეუწყო მას კარიერულ წინსვლაში. 1978 წელს აირჩიეს კომუნისტური პარტიის ცეკა-ს მდივნად. იმავე წელს გადავიდა მოსკოვში საცხოვრებლად. ცეკა-ში კურირებდა სასოფლო-სამეურნეო საკითხებს. ბრეჟნევის გარდაცვალებისა და სსრკ-ს სათავეში ანდროპოვის მოსვლის შემდეგ გორბაჩოვს თანამდებობა არ შეუცვლია, მაგრამ მისი გავლენა გაიზარდა. ანდროპოვის გარდაცვალების და გენმდივნად ჩერნენკოს დანიშვნის შემდეგ გორბაჩოვმა ჩაიბარა იდეოლოგიური სექტორი, თანამდებობა, რაც თავად ჩერნენკოს ეკავა დანიშვნამდე, რაც ითვლებოდა მეორე თანამდებობად პარტიულ იერარქიაში. გორბაჩოვი გახდა ასევე უმაღლესი საბჭოს საერთაშორისო ურთიერთობების კომისიის ხელმძღვანელი.

1983 წლის მაისში გორბაჩოვი (გენერალური მდივნის, ანდროპოვის ნებართვით) კანადაში გაემგზავრა. ამან გორბაჩოვს დასავლეთის პოლიტიკურ წრეებში პოპულარობა მოუტანა. ალექსანდრე იაკოვლევი იხსენებს, რომ კანადის იმდროინდელი პრემიერ-მინისტრი იყო პირველი დასავლელი პოლიტიკური ლიდერი, რომელიც გორბაჩოვის შეხვდა. სხვა კანადელ პოლიტიკოსებთან შეხვედრის შემდეგ გორბაჩოვმა სახელი გაითქვა როგორც ენერგიულმა და ამბიციურმა პოლიტიკურმა მოღვაწემ, რომელიც ასევე დაინტერესებული იყო დასავლური მორალური ფასეულობებით, ასევე ეკონომიკის მართვის დასავლური მეთოდებით და დემოკრატიით. თავისი შემდეგი ვიზიტი გორბაჩოვმა 1984 წელს, დიდი ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრის, მარგარეტ ტეტჩერის (რომელიც იმავე წლის თებერვალში, ანდროპოვის დაკრძალვაზე გაიცნო) მიწვევით განახორციელა.

ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ გორბაჩოვმა შეერთებულ შტატებთან და დასავლეთ ევროპასთან ურთიერთობის გაუმჯობესება სცადა. ამის ერთ-ერთი მიზეზი იყო ის, რომ საბჭოთა კავშირს აღარ შეეძლო ბიუჯეტის დაახლოებით 25% სამხედრო საჭიროებებზე დაეხარჯა. ხელისუფლებაში ყოფნის წლებში გორბაჩოვმა გამოაცხადა მორატორიუმი ბირთვული იარაღის გამოცდაზე. შეერთებული შტატების პრეზიდენტთან, რონალდ რეიგანთან, 1985-1988 წლებში გორბაჩევმა ოთხი დიდი შეხვედრა ჩაატარა. პირველად გორბაჩოვი რეიგანს 1985 წლის 19 ნოემბერს, ჟენევაში შეხვდა. 1988 წლის ივნისში, მოსკოვში ვიზიტის დროს, წითელ მოედანზე რეიგანმა განაცხადა, რომ აღარ განიხილავდა საბჭოთა კავშირს როგორც ბოროტების იმპერიას. სკკპ-ს ცენტრალური კომიტეტის გენერალური მდივნის როლში გორბაჩოვი 11-ჯერ შეხვდა ამერიკის პრეზიდენტებს. ხუთჯერ რეიგანს, ხოლო ექვსჯერ ჯორჯ ბუშ უფროსს. 1989-1990 წლებში გორბაჩოვმა გადამწვეტი როლი ითამაშა გერმანიის გაერთიანებაში.