ნებისმიერი უხეში ჩარევა ბიზნესთან მიმართებაში მხოლოდ და მხოლოდ ავნებს ეკონომიკას და ავნებს ბიზნესს, - ამის შესახებ „კომერსანტთან“ რესტორატორთა ასოციაციის დამფუძნებელმა შოთა ბურჯანაძემ განაცხადა. მისი თქმით, თუ არჩეული გვაქვს თავისუფალი ეკონომიკა, ამ შემთხვევაში კონტროლი უნდა არსებობდეს კონკურენტული გარემოს შექმნის კუთხით.

„ჩარევას ვერ შევაფასებთ დადებითად. კონკრეტული შემთხვევა, რასაც პრემიერი შეეხო, დიდი გაუგებრობა იყო. რეალურად საიდან წარმოიშობა ფასნამატი, საიდან წარმოიშობა ფასის ზრდა, ამ შემთხვევაში სადისტრიბუციო კომპანიებისკენ ხელის გაშვერა თავიდანვე არასწორი იყო და შემდეგ შეხვედრაზე ეს დამტკიცდა კიდეც. ის ფასნამატი იყო რეალურად რითეილის კუთხით, სადაც სხვადასხვა დიდი მოთხოვნა არსებობს. აქ რაღაც ინსტრუმენტების შექმნა, ვერ მოიტანს ფასის დარეგულირების შედეგს. ეს ბიზნესის გადასწყვეტია“, - აცხადებს ბურჯანაძე. მისი თქმით. გადაწყვეტილებების მიღება მოლაპარაკების შედეგად უნდა მოხდეს.

„ეკონომიურ განვითარებას ზუსტად ამ პროცესით მივაღწიეთ, რომ ბევრ სფეროებში კონკურენტული გარემო იქმნება. სახელმწიფო უნდა ზრუნავდეს კონკურენტული გარემოს შექმნაზე, ზრუნავდეს იმაზე, რომ ვინმემ არ შექმნას კარტელური გარიგებები, ვინმემ არ შექმნას დემპინგური ფასები.

თუ მე ვფიქრობ, რომ ჩემი პროდუქტი თავისი მომსახურებით, თავისი სერვისით, თავისი გარემოთი ძვირი პროდუქტია და გარკვეულწილად მსყიდველუნარიანი მომხმარებელი მყავს, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მე მაღალი ფასები მაქვს. ეს იმას ნიშნავს, რომ ჩემი პროდუქტი არის გარკვეულწილად მაღალფასიანი. შესაბამისად თუ მას არ ჰყავს შესაბამისი მომხმარებელი, ეს ნიშნავს რომ მე ბიზნესის არასწორი პოლიტიკა მაქვს. ვინც უკეთესად ამას აკეთებს, შესაბამისად მას უკეთესი პირობები გააჩნია, მას უკეთესი ბიზნესის წარმოება შეუძლია.

სახელმწიფოს დანიშნულებაა კონკურენტული გარემოს შექმნა, ინფრასტრუქტურის შექმნა და ორ პირთა შორის გარკვეული წესების დაწესება, რომელიც რეგულირდება კანონით. რაც შეეხება ფასებთან მიმართებაში რეგულაციებს ეს მიუღებელია. რეგულაცია კეთდება ყველა შემთხვევაში კონკურენციით“, - განმარტავს შოთა ბურჯანაძე.

რესტორატორთა ასოციაციის დამფუძნებელი აცხადებს, არ არსებობს ისეთი ცნება, რომ სახელმწიფო გეგმური ფასნამატით, ან გეგმური მოგების წესებით არეგულირებდეს სიტუაციას.

„ის ვერ იარსებებს. ამ შემთხვევაში ჩვენ კომუნიზმში, ტოტალურ სახელმწიფოში გადავდივართ, სადაც სახელმწიფო ადგენს თვითონ ფასებს. ბიზნესი ფასებს ვერ დაუდგენს. სურვილიც, რომ გააჩნდეს ბიზნესს ამას ვერ იზამს. კონკურენცია საერთოდ აღარ იქნება მაშინ და ვერ იქნება მიწოდების შესაძლებლობა. მოგების მარჟების განსაზღვრა სახელმწიფოს არ შეუძლია. დღეს ეს მიდგომა, რომ შენ ეს არ გააკეთო, ამდენი არ მოუმატო, ასე აღარ არის. რეგულაციის სხვა მიმართულებას აძლევ.

დღეს რითეილის მთელი სისტემა ჩამოკიდებულია სადისტრიბუციო კომპანიების ხარჯებზე. ეს არის მათი მოგება - შეტანილი საქონლის ბრუნვა და არა მარჟით მოგება. ამ შემთხვევაში სახელმწიფოს შესვლა, რომ თქვენ ეს დაარეგულირეთ - ეს არასწორია. შესაძლებელია წესების განსაზღვრა რომელიც შეიძლება არსებობდეს ორ მხარეს შორის და სახელმწიფო ამ კუთხით ჩაერიოს“, —  აცხადებს ბურჯანაძე და მაგალითად რესტორნებისა და „გლოვოს“ და „ვოლტის“ თანამშრომლობის მაგალითი მოჰყავს.

„ჩვენს სფეროში არსებობს ორი მიმართულება: ადგილზე მომსახურება და გატანის სერვისი. დღეს გატანის სერვისით საქართველოში არის 2 მომწოდებელი „ვოლტი“ და „გლოვო“, რომლებიც სერვისს უწევენ რესტორნებს. რომელთაც აქვთ ძალიან დიდი მარჟა და დიდი პროცენტი გატანის სერვისზე, დაახლოებით 35%-მდე. ამ შემთხვევაში სარესტორნო ბიზნესი თანამშრომლობს ამ მიმწოდებლებთან და ვისი პრობლემაა მათ რომ 35% აქვთ? ჩემი აზრით 50%-ც, რომ ჰქონდეთ და ითანამშრომლონ ისევ და ისევ რესტორნის პრობლემა იქნება. არ უნდა ითანამშრომლო თუ არ მოგწონს ეს ვითარება, რადგან ის შემდეგ მასთან ფასს დააგდებს, როდესაც მოთხოვნა დაიკლებს. როდესაც თანამშრომლობ ფასი ყოველთვის იწევს. ამ შემთხვევაში სახელმწიფოს ჩარევა ვერანაირად ვერ იქნება და ვერ ეტყვის კერძო ბიზნესს, რომ დაუკელი რესტორანს ფასი გატანის სერვისზეო. ამიტომ ვამბობ რომ ეს უნდა გადაწყდეს ორ პირს შორის და სახელმწიფოს ჩარევა შეუძლებელია“, — აცხადებს შოთა ბურჯანაძე.