გავლენიანი ბრიტანული გამოცემა, The Economist წერს, რომ მსოფლიო ბრინჯის კრიზისში შედის. გლობალური მოთხოვნა მკვეთრად იზრდება, მოსავლიანობა სტაგნაციაშია, წარმოებისთვის საჭირო მიწა, წყალი და მუშახელი სულ უფრო მწირი ხდება, კლიმატის ცვლილება და ტემპერატურის მატება კი ნათესების გაფუჭებას იწვევს. 

ბრინჯი მსოფლიოს მოსახლეობის ნახევარზე მეტის საკვების მთავარი წყაროა. აზიელები აწარმოებენ ბრინჯის 90%-ზე მეტს და მისგან იღებენ კალორიების მეოთხედზე მეტს. მოსავალზე მოთხოვნა კი სულ უფრო იმატებს აზიისა და აფრიკის მოსახლეობის ზრდის ფონზე. აფრიკა ბრინჯის კიდევ ერთი მსხვილი მომხმარებელია. ერთ-ერთი შეფასებით, 2050 წლისთვის მსოფლიოს თითქმის მესამედით მეტი ბრინჯის წარმოება დასჭირდება, ვიდრე დღეს, თუმცა ამის მიღწევა მეტად რთული ამოცანა ხდება.

მოთხოვნის ზრდის მიუხედავად, ბრინჯის წარმოება მკვეთრად იკლებს.ურბანიზაციამ და ინდუსტრიალიზაციამ მუშახელი და სასოფლო-სამეურნეო მიწები მწირი გახადა. პესტიციდების, სასუქების და ირიგაციის გადაჭარბებულმა გამოყენებამ კი მოწამლა ნიადაგი და მიწისქვეშა წყლები. მაგრამ ყველაზე დიდი მიზეზს, შესაძლოა, გლობალური დათბობა წარმოადგენდეს.

ბრინჯი განსაკუთრებით მგრძნობიარეა ექსტრემალური კლიმატური პირობების მიმართ. ახლა კი ვითარება კიდევ უფრო უარესდება. ბრინჯის ინდუსტრია არა მხოლოდ კლიმატის ცვლილების მსხვერპლია, არამედ მისი გამომწვევიც. ბრინჯი მოჰყავთ დატბორილ მინდვრებში, რაც ქმნის იდეალურ პირობებს ბაქტერიებისთვის, რათა განვითარდეს ორგანული ნივთიერებების (ძირითადად, ბრინჯის ჩალის ნარჩენების) დაშლა და მეთანის გამოყოფა. ბრინჯის მცენარე ცუდად შეიწოვს აზოტოვან სასუქებს, რომლებსაც ხშირად ფერმერები ჭარბად იყენებენ, ეს კი აზოტის ოქსიდის გამოყოფას იწვევს.

The Economist წერს, რომ პრობლემის გადასაჭრელად, პოლიტიკოსებმა უნდა გაზარდონ ბრინჯის მოსავლიანობა, მაგრამ ეს უნდა იყოს უფრო შერჩევითი. გაუმჯობესებულ პრაქტიკასთან ერთად, მათ ასევე შეუძლიათ, შეამცირონ ზრდის ციკლი და ამისთვის საჭირო წყლის რაოდენობა, რაც შეამცირებს გარემოს ზიანს.

მთავრობებმა უნდა უბიძგონ მწარმოებლებსა და მომხმარებლებს, ბრინჯისგან თავი აარიდონ. ამ მიზნით, ინდოეთი და ინდონეზია პოპულარიზაციას უწევენ ფეტვს, რომელიც უფრო ნოყიერია და გაცილებით ნაკლებ წყალს მოიხმარს. ეფექტურად მიაჩნიათ სუბსიდიების გაუქმებაც, რომელიც უპირატესობას ანიჭებს ბრინჯს სხვა კულტურებთან შედარებით,

ბრინჯის ინდუსტრიაში კრიზისზე მეტყველებს გაეროს სურსათისა და სოფლის მეურნეობის ორგანიზაციის (FAO) ბოლო ანგარიშიც, რომლის მიხედვითაც, ზედიზედ 11 თვეა საკვები პროდუქტების საერთაშორისო ფასების საორიენტაციო ინდექსი მცირდება. 1-წლიან შუალედში, რუსეთის მიერ უკრაინაში შეჭრის შემდეგ, სიმინდის ფასები 13%-ით შემცირდა, ხორბლის კი 34%-ით, თუმცა ბრინჯის ფასი იზრდება  და პროდუქტი წლიურად 17%-ითაა გაძვირებული.

მსოფლიომ ბრინჯის კრიზისი 2008 წელს  უკვე გამოსცადა, როდესაც პროდუქტის ფასები დრამატულად, 300%-ით გაიზარდა და მხოლოდ დეკემბერში დასტაბილურდა. მაშინაც ფასის ზრდის გამომწვევი მიზეზი ექსპორტის შეზღუდვები და ნავთობის ფასების ზრდა იყო.