მსოფლიოში დაახლოებით 1,2 მილიარდი ადამიანი ცხოვრობს „მრავალგანზომილებიანი სიღარიბის“ პირობებში. ეს ნიშნავს, რომ ისინი დღეში 1,9 დოლარზე ნაკლებს იღებენ ერთ ადამიანზე, ხშირად არ აქვთ სახლში ტუალეტი ან წყალი და ართმევენ ექიმთან კონსულტაციისა და სწავლის შესაძლებლობას. აღნიშნულის შესახებ ინფორმაციას aa.com.tr ავრცელებს.

ამის შესახებ ნათქვამია ახალ ანგარიშში, რომელიც შეიცავს „მრავალგანზომილებიანი სიღარიბის“ დონის ანალიზის შედეგებს.

გლობალური მრავალგანზომილებიანი სიღარიბის ინდექსი, რომელიც შემუშავებულია გაეროს განვითარების პროგრამის (UNDP) და ოქსფორდის ჰუმანური განვითარებისა და სიღარიბის ინიციატივის მიერ, აფასებს თითოეული ადამიანის მდგომარეობას 10 ინდიკატორზე, რომლებიც დაკავშირებულია ჯანმრთელობასთან, განათლებასთან და სიმდიდრესთან.

ანგარიშის ავტორებმა გააანალიზეს სიღარიბის დონე და სტრუქტურა 111 ქვეყანაში, სადაც 6,1 მილიარდი ადამიანი ცხოვრობს.

ექსპერტებმა დაადგინეს, რომ ამჟამად მსოფლიოში სულ მცირე 1,2 მილიარდი ადამიანი ცხოვრობს „მრავალგანზომილებიანი სიღარიბის“ პირობებში, მათგან დაახლოებით ნახევარი 18 წლამდე ასაკის ბავშვია. საუბარია 1,9 დოლარზე ნაკლებ დღიურ შემოსავალზე. მას შემდეგ, რაც 2011 წელს ეს მაჩვენებელი დაწესდა ამ ოდენობაზე, ღარიბთა რიცხვი თითქმის გაორმაგდა.

„ეს ანგარიში სასიცოცხლო მნიშვნელობის იქნება UNDP-ის მუშაობისთვის მთელს მსოფლიოში, კერძოდ, ჩვენი საერთო მიზნის მისაღწევად - 2025 წლისთვის 100 მილიონი ადამიანის მრავალგანზომილებიანი სიღარიბიდან გამოყვანის თაობაზე“, - თქვა UNDP-ის ხელმძღვანელმა აჩიმ შტაინერმა.

ახალი ანგარიშის ავტორები შიშობენ, რომ 54 განვითარებად ქვეყანაში მოსალოდნელი რეცესიის და მზარდი ვალის ტვირთის ფონზე სიტუაცია გაუარესდება. გაეროს განვითარების პროგრამის ხელმძღვანელი მოუწოდებს ქვეყნებს მოძებნოს ყველანაირი შესაძლებლობა სიღარიბის შესამცირებლად.

„მაგალითად, ეს მრავალვარიანტული ანალიზი აჩვენებს, რომ მავნე გაზების ემისიების შემცირება და სუფთა ენერგიაზე ხელმისაწვდომობის გაზრდა ხელს შეუწყობს კლიმატის ცვლილებასთან ბრძოლას და ასევე გადამწყვეტი იქნება 600 მილიონი ღარიბი მოსახლეობისთვის, რომლებსაც ჯერ კიდევ არ აქვთ წვდომა ელექტროენერგიაზე და სუფთა ენერგიაზე. საწვავი“, - ამბობს აჩიმ შტაინერი.

ირკვევა, რომ ღარიბთა 50 პროცენტზე მეტს, 593 მილიონ ადამიანს, არც ელექტროენერგია აქვს და არც საწვავი საჭმლის მომზადებისთვის.

-ღარიბების თითქმის 40 პროცენტს არ აქვს წვდომა სასმელ წყალზე და ადეკვატურ სანიტარიულ პირობებზე.

-ღარიბების 30 პროცენტზე მეტი მოკლებულია ყველაფერს: ადეკვატური საკვები, სათანადო საცხოვრებელი, სათანადო სანიტარული პირობები.

ექსპერტები აღნიშნავენ, რომ ეს მონაცემები უკიდურესად მნიშვნელოვანია სიღარიბის წინააღმდეგ ბრძოლის უფრო ეფექტური გზების ძიებაში. ისინი დარწმუნებულნი არიან, რომ პროგრესი შესაძლებელია. პანდემიის გავრცელებამდე სიღარიბე შემცირდა მსოფლიოს 72 ქვეყანაში. ინდოეთში ღარიბთა რიცხვი 15 წლის განმავლობაში 415 მილიონით შემცირდა. მაგრამ ამ პროგრესის მიუხედავად, ამ ქვეყანას მსოფლიოში ყველაზე ღარიბი ადამიანი ჰყავს - 229 მილიონი ადამიანი. ღარიბთა რაოდენობით ინდოეთის შემდეგ მეორე ადგილზეა ნიგერია, მათგან 97 მილიონია.

მსოფლიოს ღარიბთა უმრავლესობა, 83 პროცენტი ან 579 მილიონი, ცხოვრობს სუბსაჰარის აფრიკაში. „მრავალგანზომილებიანი სიღარიბის“ მქონე დაახლოებით 385 მილიონი ადამიანი სამხრეთ აზიაშია. ღარიბთა ორი მესამედი ცხოვრობს საშუალო შემოსავლის ქვეყნებში, ხოლო ყველა ღარიბი მოსახლეობის 83 პროცენტი სოფლად ცხოვრობს.