პანდემიის შემდეგ განსაკუთრებით შესამჩნევი გახდა, რომ მოგზაურობა იაფი აღარ არის. ქართველი ტურისტებიც, სოციალურ ქსელებში, ხშირად გამოხატავენ უკმაყოფილებას დაბალბიუჯეტიანი ავიაკომპანიების ფასებთან დაკავშირებითაც, თუ ადრე შესაძლებელი იყო ბილეთის 20-50 ლარად ყიდვაც, ახლა იგივე მიმართულებით ფრენა შესაძლოა 1000 ლარიც კი ღირდეს.

ეს მსოფლიო ტენდენციაა. მაგალითად, ჩინური ავიაკომპანიები თებერვლის შემდეგ უკვე მეხუთედ ზრდიან, ბილეთის ღირებულებაში გათვალისწინებულ საწვავის გადასახადს. 5 ივლისიდან ის რეკორდულ – 200 იუანს მიაღწევს.

ევროპული ავიაკომპანიები კვლავ სთავაზობენ მომხმარებლებს სერიოზულ ფასდაკლებებს (1 ევრომდე ბილეთზე), მაგრამ ევროკავშირშიც ავიაბილეთების ფასები საკმაოდ ძვირდება.

ანალოგიურად, ვითარებაა წყნარი ოკეანის მეორე მხარეს. 2020 წელს აშშ-ში ავიაბილეთების ფასები დაეცა: ტრანსკონტინენტური ფრენა ევროპაში მხოლოდ 200 დოლარი ღირდა, ხოლო, მაგალითად, ჩილეში და უკან (დაახლოებით 12-16 ათასი კმ) მხოლოდ 62 დოლარი. დაახლოებით ანალოგიური ტარიფები შენარჩუნდა 2022 წლის დასაწყისამდე. თუმცა ახლა სურათი სრულიად საპირისპიროა.

ფასების ზრდა დიდწილად გამოწვეულია ენერგორესურსების გაძვირებით, მაგრამ არა მხოლოდ: როგორც ჩანს, ულტრაიაფად საჰაერო მგზავრობის ეპოქა მთელ მსოფლიოში წარსულს ბარდება.

საავიაციო საწვავი წლის განმავლობაში 150%-ით გაძვირდა. ამერიკულ ავიაციაში კი, ადგილების რაოდენობა ჯერ კიდევ 6%-ით ჩამორჩება პანდემიამდელ მაჩვენებლებს, მაშინ როცა ყველა 2019 წლამდე ის სტაბილურად იზრდებოდა მოთხოვნის შესაბამისად. დაბოლოს, ავიაკომპანიებს აქვთ პრობლემა – პილოტებისა და ბორტგამცილებელთა მწვავე დეფიციტი და ზოგადად, შრომის ღირებულება საგრძნობლად გაიზარდა.

ყველა სხვა პრობლემასთან ერთად, ამ ინდუსტრიას ემატება, მწვანე აქტივისტების საქმიანობაც, რომლებიც ითხოვენ ნახშირბადის ემისიების შემცირებას ფრენების რაოდენობის შემცირებით. „მწვანეების“ ეს მოტხოვნა ჯერჯერობით არ რელიზდება, მაგრამ ამის მიუხედავაც, სამოქალაქო ავიაციას მთელს მსოფლიოში სერიოზული გამოწვევები აქვს. ასეთ პირობებში, რთული სათქმელია დაბრუნდება თუ არა მოგზაურთათვის ყველაფერი ისე, “როგორც 2019 წელს” იყო.

მომზადებულია „ავიანიუსის“ მასალის მიხედვით