საქართველოში საავადმყოფოების რაოდენობა ევროპულ სტანდარტს 2,5-ჯერ აღემატება. ამის შესახებ საუბარია  „საქართველოს 2022 − 2030 წლების ჯანმრთელობის დაცვის ეროვნული სტრატეგიაში“, ამის ხელშემწყობ მიზეზად კი არსებული რეგულაციების, მათ შორის „სანებართვო პირობების“ სიმარტივე და ჯანდაცვის რესურსების ცენტრალიზებული დაგეგმვის მექანიზმის არარსებობაა დასახელებული.

როგორ მოქმედებს საავადმყოფოების ჭარბი რაოდენობა ჯანდაცვის ხარისხზე და რაშია გამოსავალი - ამის შესახებ ჯანდაცვის ექსპერტმა აკაკი ზოიძემ „კომერსანტთან“ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ პრობლემურია  ბევრი მცირე ზომის კლინიკის არსებობა, რაც საავადმყოფო სიმძლავრეების ფრაგმენტაციას იწვევს. მისი თქმით, კლინიკებთან შედარებით ნაკლებად, თუმცა ჭარბია საავადმყოფო საწოლების რაოდენობაც და წლის განმავლობაში დატვირთვა 50%-ზეა.

„პრობლემა არის ბევრი მცირე ზომის კლინიკის არსებობა, რაც იწვევს ფრაგმენტაციას საავადმყოფო სიმძლავრეების, რაც არ არის სასურველი, რადგან  პატარა კლინიკებში შესაძლოა პრობლემები იყოს ხარისხთან მიმართებაში, იმიტომ რომ სამედიცინო პერსონალს, რაც არ უნდა ნიჭიერი და განათლებული იყოს თეორიულად, პრაქტიკული უნარ-ჩვევებიც სჭირდება, რომელიც ყოველდღიური დატვირთვით და პაციენტთან ურთიერთობით გამომუშავდება, მცირე კლინიკებს კი ამის საშუალება არ აქვთ. ევროპაში და განვითარებულ ქვეყნებში აკრძალულიც კი არის გარკვეულ ზომაზე პატარა კლინიკების გახსნა და ნებართვის მიცემა. ითვლება, რომ ექიმებს საკმარისი პრაქტიკა არ ექნებათ, რამაც შეიძლება პაციენტის უსაფრთხოებაზე და სამედიცინო მომახურების ხარისხზე იმოქმედოს,“- განაცხადა აკაკი ზოიძემ.

აკაკი ზოიძის თქმით, 10 პაციენტზე 10 სამედიცინო ერთეული იღებს არაპირდაპირ ხარჯებს და მოგებას, ნაცვლად იმისა, რომ მიიღოს ერთმა ერთეულმა, რასაც მივყავართ პრობლემებთან, როგორც სამედიცინო ხარისხის, ასევე  ხარჯთეფექტიანობის კუთხით.

„დღეს ჩვენ გვაქვს ძალიან ბევრი მცირე ზომის კლინიკა, რომელთა შორის  ხარისხის მიხედვით კონკურენცია არ ხდება. ნაცვლად იმისა, რომ ჩვენ 10 პაციენტს ვუმკურნალოთ 1 საავადმყოფოში, 10 პაციენტს ვმკურნალობთ 10 საავადმყოფოში. რომელთაც თავისი ხარჯები და პრობლემები აქვთ სამედიცინო ხარისხთან და ეფექტიანობასთან. 10 პაციენტზე 10 ერთეული იღებს არაპირდაპირ ხარჯებს და მოგებას, ნაცვლად იმისა, რომ მიიღოს ერთმა ერთეულმა. მსგავს საკითხებს მივყავართ როგორც სამედიცინო ხარისხის პრობლემებთან, ასევე ხარჯთეფექტიანობის კუთხით პრობლემებთან და იწვევს არარაციონალური დანახარჯების ზრდას. პაციენტების მკურნალობაზე კი არ იხარჯება ფული, არამედ შენობების გათბობაზე, რომლის ნახევარი ცარიელია.

ამ პრობლემის ერთ-ერთი მიზეზი სანებართვო პირობებია, ნებისმიერს შეუძლია კლინიკა გახსნა.  კი გამკაცრდა ინფექციის დაცვისა და შენობის ინფრასტრუქტურის მიმართ მოთხოვნები, მაგრამ ნებართვის მიღება მაინც უფრო მარტივია, ვიდრე რომ შევადაროთ ნებისმიერი განვითარებული ქვეყნის მოთხოვნებს. ის რომ 2025 წლიდან სავალდებულო აკრედიტაცია იქნება, ეს დაეხმარება ხარისხის თამასის აწევაში და შემდგომში აკრედიტაციის მოთხოვნებთან ერთად სანებართვო მოთხოვნების გამკაცრებაც იქნება საჭირო. სტანდარტები შეიძლება გაამკაცრო, მაგრამ დრო უნდა მისცე, რომ შესაბამისობაში მოვიდეს და ამ სტანდარტების მიხედვით ინვესტიცია გააკეთოს და იყოს პროგნოზირებადი მფლობელებისთვის,“- აღნიშნა აკაკი ზოიძემ.