მოქალაქემ, რომელმაც მდინარეში პლასტმასის ბოთლები ჩაყარა, კომპანია ტენესთან ერთად ბუნების დასუფთავების აქციაში მიიღო მონაწილეობა. რა კავშირი აქვს ტენეს საქმიანობას გადაყრილ ნარჩენებთან, ამ თემაზე რადიო „კომერსანტის“ გადაცემაში „კომერსანტის დილა“ კომპანია ტენეს დამფუძნებელმა  სანდრო ლილუაშვილმა ისაუბრა.

მისი თქმით, ამ ფაქტის მერე, კომპანია „ტენემ“ მოხალისეებთან ერთად გადაწყვიტა ბოლნისში ჩასვლა და მოქალაქის მიერ დაბინძურებული ტერიტორიის დასუფთავება, რაც, ერთის მხრივ, როგორც  მარკეტინგული გათვლა, მეორეს მხირვ სოციალური მიზანი - პლასტმასით დაბინძურების წინააღმდეგ ცნობიერების ამაღლება იყო.

„მოქალაქეებს დავპრიდით, რომ ვინც დასუფთავების აქციაში ჩაერთვებოდა, USB კაბელს ვაჩუქებდით, თბილისში შევკრიბეთ მოხალისეები, 10 ახალგაზრდა შემოუერთდა ჩვენ გუნდს და წავედით ბოლნისში. ადამიანი, რომელმაც მდინარეში პლასტმასის ბოთლები ჩაყარა, მეგონა დაჭერილი, თუმცა შევედი ადგილობრივ ჩაიხანაში, დავინახე ეს ბიჭი და მას შევთავაზე, რომ აქციაში ჩართულიყო“, -  აღნიშნა სანდრო ლილუაშვილმა.

რაც შეეხება „ტენეს“ საქმიანობასა და გადაყრილი პროდუქციის შორის კავშირს, სანდრო ლილუაშვილი ამბობს, რომ USB-ს  წარმოებაში გამოიყენება პლასტმასის ერთ–ერთ სახეობა პოლიეთილენი, რომელიც გადაბმების სიმყარეს უზრუნველყოფს.

„როდესაც ტექნოლოგიაში გავერკვიე, მივხვდი, რომ მასალა საზღვარგარეთიდან უნდა შემომეტანა, არადა ეს ის მასალაა, რომელიც გარემოს აზიანებს, არ მინდოდა რომ გარემოსთვის დამატებითი ზიანი მიმეყენებინა, თავიდან ბოთლით ვცდილობდი, თუმცა ბოთლის ეს პეტ მასალა  ძალიან მოუხერხებელია ამისთვის, არ გამომადგა და შემდეგ ბოთლის თავსახურები მოვსინჯე და ბოთლის თავსახურებისგან გამომივიდა, ეს პლასტმასა ჩავანაცვლე ამ მასალით და მოსახლეობაშიც ეს აქცია წამოვიწყე. ადამიანი, რომელიც 100 ცალ ბოთლის თავსახურს მომიტანს, მას  საჩუქრად ვაძლევ USB კაბელს, მე ამ თავსახურებს ვიყენებ, ხოლო ბოთლებს გადავცემ სხვა კომპანიას, რომელიც მისგან სინთეთიკურ ბამბას აკეთებს.

ჩვენ ვთვლით, რომ თუ ჩვენ ნაგვის ურნაში  ჩავაგდებთ პლასტმასას, მოქალაქეობრივ ვალს ვიხდით და პრობლემას ვაგვარებთ. რეალურად საქართველოში, სამწუხაროდ, ნაგავსაყრელზე მოხვედრილი პლასტმასა არ გადამუშავდება და რჩება მიწაში, წლების განმავლობაშ იქცევა მიკროპლასტიკად, მერე იშლება, გამოყოფს ტოქიკურ ნივთიერებას, ერევა გრუნტის წყლებს და საბოლო ჯამში ჩვენ ორგანიზმში ხვდება და იწვევს  სხვადასხვა დაავადებებს. ანუ პლასტმასა მაქსიმალურად  უნდა ვეცადოთ, რომ გადავამუშავოთ“, -  აღნიშნა სანდრო ლილუაშვილმა.

მისივე თქმით, ამ მიმართულებით ძალიან მნიშვნელოვანია ცნობიერების ამაღლება – სხვა  ქვეყნებში პლასტმასის ნარჩენების სეპარირება სახლშივე ხდება, შემდეგ გაავქთ  ნაგავსაყრელზე და ისე ყრიან.

„ჩვენთანაც მოვა ეს დრო, რადგან ასოცირების ხელშეკრულების ნაწილში მწარმოებლის გაფართოებული ვალდებულების შესახებ კანონია მიღებული, როდესაც  მწარმოებელმა  თავისი ნარჩენების პრობლემა თვითონვე უნდა მოაგვაროს. ან ბოთლებს თავის  დროზე ფასი დაედება და მისი ჩაბარება ფასიანი გახდება, მაგრამ სანამ ეს  ჩვენამდე  მოვა,  ჩვენ უნდა  შევიტანოთ ამაში წვლილი, იმიტომ რომ პლასტმასა წალეკავს მსოფლიოს. საქართველოს კი პლასტმასით ბუნების დაბინძურებაში ძალიან დიდი წვლილი შეაქვს“, -  აღნიშნა სანდრო ლილუაშვილმა.

თაკო კვაჭანტირაძე