ქართული ყველი - სულგუნი და შებოლილი სულგუნი მსოფლიოს საუკეთესო ყველის ასეულში მოხვდა. 41-ე ადგილზე სულგუნი გავიდა, 87-ე ზე კი შებოლილი მეგრული სულგუნი.
რამდენი სახეობის ყველია საქართველოში, რა გამოარჩევს ქართულ ყველს და რა პოტენციალი აქვს მას მსოფლიოში კიდევ უფრო მეტი პოპულარობის მოსაპოვებლად - ამის შესახებ რადიო „კომერსანტის“ გადაცემაში „კომერსანტის დილა“ რესტორატორთა ასოციაციის ხელმძღვანელმა შოთა ბურჯანაძემ ისაუბრა. მისი თქმით, როდესაც მსოფლიოში ათასობით სახეობის ყველი იწარმოება TOP-100-ში მოხვედრა მარტივი არაა.
„ყველი ყველა ქვეყანაში ძალიან საყვარელი საკვებია, ჩვენი ქვეყანა გამონაკლისია ამ კუთხით, რომ ყველი გამოიყენება, როგორც მისაყოლებელ ხემსად და არა კერძად. თუმცა ნელ-ნელა საქართველოც მიეჩვია ამას და არაერთი რესტორნის მენიუში ვხვდებით როგორც ქართული, ასევე ევროპული ყველის დაფებს და თეთრ ან წითელ ღვინოსთან ერთად ვუკვეთავთ,“ - აღნიშნა შოთა ბურჯანაძემ.
როგორც ბურჯანაძე აღნიშნავს საქართველოში ყველის ასობით სახეობას ვხვდებით, თუმცა მათგან რეგისტრირებული მხოლოდ 14-ია. ესენია: დამბალ ხაჭო, ჩოგი, ტენილი ყველი, კალტი, კობი, აჭარული ჩეჩილი, სულგუნი, მეგრული სულგუნი, სვანური სულგუნი, გუდის ყველი, თუშური გუდა და იმერული ყველი.
„ყველი თავისი კუთხური მიმართულებებით საქართველოს სიმდიდრეს წარმოადგენს, ერთადერთი ყველი, რომელიც სხვა ყველებთან შედარებით ჯანმრთელობისთვის შეუდარებელია, არის სულგუნი და შებოლილი სულგუნი და შეიცავს ისეთ ნივთიერებებს, რომელიც არც ერთ სხვა ყველს არ გააჩნია. სულგუნი სრულყოფილად ითვლება მაშინ, როდესაც ის დავარგებულია.
ზოგიერთ ქვეყანაში ყველის დავარგებისთვის 36 კვირაა საჭირო, ჩვენ შებოლილ სულგუნსაც დაახლოებით ეს მიმართულება აქვს, მას ორი კვირის მანძილზე მარილწყალში ინახავენ, შემდეგ გადააქვთ შესაბოლ კამერაში, რის დროსაც გამოიყენება ისეთი მერქანი, რომელიც არ შეიცავს ფისს, ახლა ტექნოლოგია შედარებით უფრო განვითარებულია და ის ბოლის გარეშე შებოლვას გულისხმობს, რაც ყველის გარე ფენას ოქროსფერ შეფერილობას და განსაკუთრებულ გემოს აძლევს. შეიძლება ითქვას, რომ ყველის მოვლის ასეთი ტექნოლოგია თითქმის არც ერთ ქვეყანას არ გააჩნია. გარკვეული კუთხით შეიძლება ეს პარმეჯანოზე ითქვას, თუმცა არა შებოლვის კუთხით, აქ სულ სხვა მეთოდოლოგია გამოიყენება, რომელიც ყველს გარკვეულ შეფერილობას და დაძველების ეფექტს აძლევს“, - აღნიშნა შოთა ბურჯანაძემ.
ბურჯანაძის თქმით საქართველოს შეუძლია იამაყოს იმით რომ ყველის ტექნოლოგიაში არც ერთ ქვეყანას არ ბაძავს.
„მე ეჭვი მაქვს, რომ მსოფლიოში ბევრი რაღაც ამ კუთხით გადაღებულია საქართველოდან და როგორც ღვინის სამშობლოდ ვართ აღიარებული დარწმუნებული ვარ, რომ ყველის მიმართულებითაც ასე იქნება. დარწმუნებული ვარ რომ საქართველოში ყველის ინდუსტრია განვითარდება და მალე შევძლებთ რომ დავსვათ ჩვენი ყველი იმ გემოზე, რომ სხვადასხვა მეცნიერებისა თუ გურმანებისთვის საინტერესო იქნება“, - აღნიშნა შოთა ბურჯანაძემ.
თაკო კვაჭანტირაძე