გაეროს სურსათისა და სოფლის მეურნეობის ორგანიზაციის (FAO) სურსათის ინდექსი მაისში წლიურად 23%-ით გაიზარდა, ხოლო ნავთობის საერთაშორისო ფასი კი დაახლოებით 66%-ით. იმის ფონზე, რომ საქართველოს მოსახლეობის მთლიანი დანახარჯების 1/3-ზე მეტი სურსათსა და საწვავზე მოდის, მათი გაძვირების გლობალური ტენდენციები საქართველოშიც მწვავედ იგრძნობა. კერძოდ, ინფლაციამ მაისში, მოსალოდნელზე მეტი, 13.3% შეადგინა და მასში სურსათისა და საწვავის წვლილმა 8.1%-ულ პუნქტს მიაღწია. ამის შესახებ საქართველოს ეროვნული ბანკის მაისის „მონეტარული პოლიტიკის ანგარიშშია“ აღნიშნული. 

სებ მაღალი ინფლაციის განმაპირობებელი ფაქტორებზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ კონფლიქტამდე არსებული პროგნოზით, პანდემიის პირობებში ხანგრძლივად მაღალი ინფლაცია 2022 წელს შესამჩნევად უნდა შემცირებულიყო, რასაც ხელს მასზე მოქმედი ერთჯერადი, ეგზოგენური ფაქტორების ბუნებრივი ამოწურვა შეუწყობდა. შექმნილი ახალი რეალობა კი, ინფლაციურ გარემოსა და მოლოდინების ზრდის რისკებს ამწვავებს, მიუხედავად იმისა, რომ ეკონომიკური აქტივობა, განახლებული პროგნოზით, შედარებით ნელი ტემპით გაიზრდება. შედეგად, მონეტარული პოლიტიკა გამკაცრებისკენ მიდრეკილი დარჩება, რათა უზრუნველყოს ინფლაციის მის მიზნობრივ მაჩვენებელთან დროული დაბრუნება.

„საერთაშორისო სასაქონლო ფასების მკვეთრი ზრდის ფონზე, ინფლაცია მიზნობრივ მაჩვენებელზე ბევრად მაღალია. საერთაშორისო სასაქონლო ბაზრები, ომისა და თანმდევი სანქციების ფონზე, უკრაინული ხორბლისა და რუსული ენერგორესურსების მიწოდების შემცირების საფრთხის წინაშე დადგა. ეს საფრთხე ნაწილობრივ უკვე რეალიზდა კიდეც, რაც ამ და სხვა მათთან დაკავშირებული პროდუქტების ფასებზე შესაბამისად აისახა. 

იმპორტირებული პროდუქტების ინფლაციამ მაისში 14.5% შეადგინა, რაც ადგილობრივად წარმოებული პროდუქტების ინფლაციას აღემატება მაშინ, როდესაც ლარის გაცვლითი კურსი წლიურად დაახლოებით 12%-ითაა გამყარებული. ეს ფაქტი მიუთითებს, რომ საქართველოში ინფლაცია მეტწილად სწორედ მსოფლიოში მიმდინარე პროცესებითაა გამოწვეული.

ინფლაციური მოლოდინების შემცირების მიზნით, ეროვნულმა ბანკმა მონეტარული პოლიტიკა გამკაცრებულ პოზიციაზე შეინარჩუნა. ეროვნული ბანკის მიერ საპროცენტო განაკვეთის თითოეული ცვლილება ეკონომიკას ეტაპობრივად გადაეცემა და სრულად ამ გადაწყვეტილების მიღებიდან დაახლოებით 4-6 კვარტალში აისახება. თუ ინფლაციის მოლოდინებზე ზრდის მიმართულებით მოქმედი ფაქტორები კვლავ გამოიკვეთა, შესაძლოა მონეტარული პოლიტიკის უფრო მეტად გამკაცრება ან მიმდინარე მკაცრი პოზიციის ხანგრძლივად შენარჩუნება გახდეს საჭირო“, — აღნიშნულია მიმოხილვაში.