The Guardian-ი კატარის სტადიონის შესახებ სტატიას ასეთი სათაური აქვეყნებს: „სირცხვილის სტადიონები: ციფრები, რომელსაც კატარი არ აღიარებს“.

ტექსტში საუბარია, რომ გავრცელებული ინფორმაციით, კატარმა მსოფლიო ჩემპიონატის მომზადებაზე 200 მილიარდი დოლარი დახარჯა, მაშინ როცა 2018 წელს რუსეთის მიერ გაწეული ხარჯი 11 მილიარდი დოლარი იყო.

უფლებადამცველი ორგანიზაცია Fair Square-ის წარმომადგენელი ნიკოლას მაკგიჰანი ამბობს, რომ სტადიონის სამშენებლო სამუშაოების შესრულებისას 36 თანამშრომელი გარდაიცვალა. კატარის ოფიციალური მონაცემებით კი მხოლოდ 3-ია გარდაცვლილი. ამას გარდა, კატარში სიცხის გამო 200 ნეპალელი მუშაა მკვდარი.

Amnesty International-ის ცნობით, ბოლო 12 წლის განმავლობაში სამუშაოს შესრულებისას ექსპლუატაციისა და ძალადობის მსხვერპლი 100 000 მიგრანტი მუშა იყო და მათ დღეში 14-18 საათი უწევდათ მუშაობა.

„ნავთობსახელმწიფოს წინააღმდეგ წაყენებული ბრალდებების სია გრძელია: მმართველი ოჯახი მსოფლიო ჩემპიონატს თავისი ძალაუფლების გასაძლიერებლად იყენებს; კატარში ინფრასტრუქტურის მოწყობისას 6500 ადამიანი დაიღუპა, მათ შორის მეგამაგისტრალების, სასტუმროებისა და რვა სტადიონის აშენებისას (ერთი აქედან ბედუინთა კარავშია შექმნილი, მეორე 974 გადამუშავებული კონტეინერისგანაა აშენებული); რომ კატარი მტრულად არის განწყობილი არატრადიციული ორიენტაციის მქონე ადამიანების და სხვა უმცირესობების მიმართ“, წერს Bloomberg Opinion-ი.

ინგლისელი ჟურნალისტი მარტინ ევანსი წერს, რომ დასავლური სიხარბე და თვალთმაქცობა ერთმანეთთან მჭიდროდაა გადაჯაჭვული. ბევრი ცნობილი ადამიანი, მოდელი და სპორტსმენი, რომლებიც გეი პრაიდის ღონისძიებებსა და გადაღებაზე ჩნდება და შინ ლიბერალურ ღირებულებებს უჭერს მხარს,  მსოფლიო ჩემპიონატის პოპულარიზაციისთვის სიამოვნებით იღებენ კატარის ფულს.

მოამზადა მაკა ბიბილაშვილმა