13-წლიანი კვლევის შემდეგ, ექიმმა დევიდ სინკლერმა და მისმა კოლეგებმა საბოლოოდ უპასუხეს კითხვას, თუ რა იწვევს დაბერებას. 12 იანვარს Cell-ში გამოქვეყნებულ კვლევაში გენეტიკის პროფესორი და ჰარვარდის სამედიცინო სკოლის პოლ ფ. გლენის დაბერების კვლევის ბიოლოგიის ცენტრის თანადირექტორი, დევიდ სინკლერი აღწერს დაბერების ინოვაციური მექანიზმს, რომელსაც შეუძლია დააჩქაროს ან შეცვალოს უჯრედის ასაკი. სინკლერის კვლევის მიხედვით, თუ აქამდე მიიჩნეოდა, რომ დაბარებაზე პასუხისმგებელი დნმ-ის მუტაციები იყო, ახალი კვლევის მიხედვით გენომის სხვა ნაწილზე — ეპიგენომზეა დამოკიდებული უჯრედების დაბერება-გაახალგაზრდავების პროცესი.

Cell Paper-ში სინკლერი და მისი გუნდი აცხადებენ, რომ მათ არა მხოლოდ შეუძლიათ თაგვების დაბერება დაჩქარებულ ვადებში, არამედ ამ დაბერების შედეგების შებრუნება და ცხოველებისთვის ახალგაზრდობის ზოგიერთი ბიოლოგიური ნიშნის აღდგენა. ეს იმ ფაქტს ამტკიცებს, რომ დაბერების მთავარი მამოძრავებელი ფაქტორი არის არა დნმ-ის მუტაციები, არამედ არასწორი ეპიგენეტიკური ინსტრუქციები.

მეცნიერები აქამდე ყურადღება ამახვილებდნენ დნმ-ის მუტაციებზე, რომლებსაც დროთა განმავლობაში უჯრედის ნორმალური ფუნქციონირების დარღვევა და უჯრედების სიკვდილის გამოწვევა შეუძლიათ. მაგრამ ეს თეორია არ იყო დამაჯერებელი იმის გამო, რომ ხანდაზმული ადამიანების უჯრედებში ხშირად არ ხდებოდა მუტაციები, რაც მათ დაბერებას იწვევდა.

სინკლერმა ყურადღება გაამახვილა გენომის სხვა ნაწილზე, რომელსაც ეპიგენომი ეწოდება. ვინაიდან ყველა უჯრედს აქვს ერთი და იგივე დნმ-ის სქემა, ეპიგენომი არის ის, რაც კანის უჯრედებს კანის უჯრედებად აქცევს, ხოლო ტვინის უჯრედებს ტვინის უჯრედებად. ეს უჯრედებისთვის სხვადასხვა ინსტრუქციების მიწოდებით ხორციელდება. ეპიგენეტიკა იმ ინსტრუქციების მსგავსია, რომლებსაც მკერავები შაბლონებიდან მაისურების, შარვლების ან პიჯაკის შესაქმნელად იყენებენ. საწყისი ქსოვილი იგივეა, მაგრამ ნიმუში განსაზღვრავს, თუ რა ფორმასა და ფუნქციას მიიღებს საბოლოო ნაწარმი, წერს Time-ი.

სინკლერი დიდი ხანია ვარაუდობს, რომ დაბერება კრიტიკული ინსტრუქციების დაკარგვის შედეგია, რომელიც უჯრედებს ფუნქციონირების გასაგრძელებლად სჭირდება. ამას ის დაბერების ინფორმაციულ თეორიას უწოდებს.

„სიბერის საფუძველი არის ინფორმაცია, რომელიც უჯრედებში იკარგება და არა მხოლოდ არსებული დაზიანებები. ეს არის პარადიგმის ცვლილება, თუ როგორ უნდა ვიფიქროთ დაბერებაზე, - ამბობს სინკლერი.

თაგვებში უჯრედების გაახალგაზრდავება ერთია, მაგრამ იმუშავებს ეს პროცესი ადამიანებში? სინკლერის გუნდი ამ სისტემას არაადამიანურ პრიმატებზე უკვე ამოწმებს.

„ჩვენ არ გვესმის, როგორ მუშაობს გაახალგაზრდავება, მაგრამ ვიცით, რომ ის მუშაობს. ჩვენ შეგვიძლია გამოვიყენოთ ეს მეთოდი სხეულის ნაწილების გასაახალგაზრდავებლად და იმედია მივიღებთ წამლებს, რომლებიც რევოლუციური იქნება. ახლა, როდესაც ვხედავ ხანდაზმულ ადამიანს, მე არ ვუყურებ მას როგორც მოხუცს, უბრალოდ ვუყურებ მას, როგორც ადამიანს, რომლის სისტემაც გადატვირთვას საჭიროებს,” - აცხადებს სინკლერი.