2022 წელს საქართველომ ჰუმანიტარული სტატუსი 460 პირს მიანიჭა. როგორც შსს-ს საიტზე განთავსებული ინფორმაციიდან ირკვევა, 2022 წელს ჰუმანიტარული სტატუსის მინიჭების მხრივ ლიდერი უკრაინის მოქალაქეები იყვნენ. 

რაც შეეხება იმ ქვეყნების ჩამონათვალს, რომლის მოქალაქეებსაც ქვეყანამ ჰუმანიტარულ სტატუსი მიანიჭა ნუსხა ასე გამოიყურება: 

უკრაინა - 367

ავღანეთი - 39

იემენი - 13

ერაყი - 11

რუსეთი - 4

სომალი - 4

სირია - 4

ლიბანი - 1

კამერუნი - 1

მოქალაქეობის არმქონე - 1

დაუდგენელი მოქალაქეობა - 14.

არსებული სტატისტიკური მაჩვენებლების მიხედვით, 2021 წელს საქართველომ  ჰუმანიტარული სტატუსი მიანიჭა 75 პირს, ხოლო 2020 წელს კი 16 პირს. 

აღსანიშნავია, რომ საქართველოში თავშესაფრის მიღების საკითხებს არეგულირებს საქართველოს კანონი “საერთაშორისო დაცვის შესახებ. კანონის მიხედვით საქართველოში არსებობს საერთაშორისო დაცვის შემდეგი ფორმები:

ლტოლვილის სტატუსი;

ჰუმანიტარული სტატუსი;

დროებითი დაცვის ქვეშ მყოფი პირის სტატუსი.

შესაბამისად, ჰუმანიტარული სტატუსი ენიჭება უცხოელს ან მოქალაქეობის არმქონე პირს, რომელიც ვერ აკმაყოფილებს ლტოლვილის სტატუსის მინიჭებისთვის განსაზღვრულ პირობებს, მაგრამ არსებობს რეალური რისკი, რომ წარმოშობის ქვეყანაში დაბრუნებისას იგი სერიოზული ზიანის საფრთხის წინაშე დადგება.

საქართველოს კანონმდებლობით სერიოზულ ზიანად მიიჩნევა: პირის მიმართ სასიკვდილო განაჩენი ან მისი სიკვდილით დასჯის საფრთხე; წარმოშობის ქვეყანაში პირის წამება, მის მიმართ არაადამიანური და ღირსების შემლახავი მოპყრობა ან სასჯელი; პირის სიცოცხლისთვის სერიოზული ინდივიდუალური საფრთხე განურჩეველი ძალადობის, საერთაშორისო ან შიდა შეიარაღებული კონფლიქტის ან ადამიანის უფლებების მასობრივი დარღვევის გამო.

ჰუმანიტარული სტატუსის მქონე პირი ვალდებულია დაიცვას საქართველოს კონსტიტუცია და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტები, პატივი სცეს ადგილობრივ კულტურას, ტრადიციებსა და ჩვევებს; იგი ასევე ვალდებულია სამინისტროს აცნობოს ფაქტობრივი საცხოვრებელი ადგილის მისამართის ან/და სხვა საკონტაქტო ინფორმაციის შეცვლის შესახებ;

ჰუმანიტარული სტატუსის მქონე პირს უფლება აქვს:

აირჩიოს საცხოვრებელი ადგილი და საქართველოს ტერიტორიაზე გადაადგილდეს თავისუფლად;

მიიღოს საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრული ყოველთვიური შემწეობა;

იმოგზაუროს სხვა ქვეყანაში, გარდა წარმოშობის ქვეყნისა და იმ ქვეყნისა, სადაც მისი და მისი ოჯახის წევრების ყოფნა უსაფრთხოდ არ ითვლება;

საქართველოს მოქალაქის მსგავსად ისარგებლოს სკოლამდელი და ზოგადი განათლების უფლებით, სახელმწიფო ჯანმრთელობის დაცვისა და სოციალური პროგრამებით (გარდა გამონაკლისი შემთხვევებისა), აგრეთვე საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით ისარგებლოს პროფესიული და უმაღლესი განათლების უფლებით;

საქართველოს მოქალაქეობის მინიჭების თაობაზე განცხადებით მიმართოს უფლებამოსილ ორგანოს;

საქართველოს მოქალაქის მსგავსად ისარგებლოს შრომის უფლებით, კერძოდ, დასაქმდეს დამოუკიდებლად ან სხვა დამსაქმებლის მეშვეობით.