“სასურსათო პროდუქციის და ვაჭრობად საქონლის ფასების რეგულირება არასწორია, შესაბამისად, ეს ძალიან კარგად იცის ბატონმა ღარიბაშვილმა და ამიტომ არის ეს განცხადება ეკონომიკური შინაარსისგან დაცლილი,“ - ასე აფასებს პარტია „საქართველოსთვის“ წარმომადგენელი ბექა ლილუაშვილი პრემიერ-მინისტრის განცხადებას, სადაც მან სასურსათო პროდუქციაზე მოგების მაღალ მარჟებზე ისაუბრა და არსებული ვითარების შესწავლა მინისტრთა კაბინეტთან ერთად კონკურენციის ეროვნულ სააგენტოს დაავალა.

როგორც ლილუაშვილის განმარტავს, პრემიერის განცხადების უკან პოლიტიკური მიზნები დგას.

„პოლიტიკური შეფასება ერთია, ეკონომიკური შეფასება მეორე. ბუნებრივია, მსგავსი ტიპის განცხადებებს არაფერი საერთო არ აქვს ეკონომიკურ მიზნებთან იმ თვალსაზრისით, რომ ფასების ადმინისტრაციულად რეგულირება არის ფასების რეგულირების ერთ-ერთი ყველაზე ძველი გზა, რომელიც საქართველომ უკვე გაიარა.

ეს არაა კარგი გზა, როდესაც ის ეხება სასურსათო პროდუქტებს, ანუ ვაჭრობად პროდუქტების ფასებს იმისათვის, რომ რაღაცნაირად სოციალურ მიზნებს მიაღწიო. ეს არასწორი მეთოდია და ეს არის არა ჩემი შეფასება, არამედ ეკონომიკური თეორიის პრინციპები. იმ სექტორებში, სადაც არსებობს ე.წ. ბუნებრივი მონოპოლიები ფასების გარკვეული „ჭერების“ დაწესება არის პრაქტიკა და ამას მიმართავენ ევროპული სახელმწიფოების ნაწილი, მაგალითად ენერგეტიკის ფასის თვალსაზრისით, წყლის და მსგავსი კომუნალური გადასახადის და სხვა მსგავსი საქონლის ან მომსახურების კონტექსტში.

სასურსათო პროდუქციის და ვაჭრობად საქონლის ფასების რეგულირება არასწორია. შესაბამისად, ეს ძალიან კარგად იცის ბატონმა ღარიბაშვილმა და ამიტომ არის ეს განცხადება ეკონომიკური შინაარსისგან დაცლილი.

ამის უკან არის სუფთად პოლიტიკური მიზნები.  თუ კონკრეტულმა მინისტრებმა უნდა დაიბარონ ბიზნესის წარმომადგენლები, მათზე ზეწოლა მოახდინონ, იმისთვის რომ ვიღაცებმა მოგების მარჟები შეამცირონ,  ეს არის უბრალოდ რეკეტი განხორციელებული შედარებით რბილი ფორმებით, ვიდრე ახორციელებდა „ნაციონალური მოძრაობა“. ასე, რომ ასეთი დამოკიდებულება ბიზნესზე, მით უმეტეს მაშინ, როდესაც შენ ხარ ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი, გამოდიხარ და მკაფიო სიგნალს აძლევ მთელს პოლიტიკურ ველს. მერე გამოდის პარლამენტის თავმჯდომარე, ფრაქციის თავმჯდომარე თუ პარტიის თავმჯდომარე და ამბობენ, რომ აქ არიან, მზად არიან და მხარს დაუჭერენ ამ მიმართულებით საკანონმდებლო ინიციატივები თუ იქნება. ეს არის უბრალოდ უკან დაბრუნება სსრკ-ს გეგმურ ეკონომიკაში. იმ კონკურენციის სააგენტოს ანალიტიკის გაკეთების დავალებას კი ნუ აძლევენ, თუ სადმე კონკურენციის არარსებობის გამო, ბაზარზე დომინანტური მდგომარეობის გამო, არის ფასების მაღალი მაჩვენებელი, ეს არის პასუხისმგებლობა, რომ კონკურენციის სააგენტომ ამის პრევენცია მოახდინოს. თუ ბაზარზე კონკურენცია არსებობს და ფასები ისეთია, როგორიც არის, ამ მაღალი ფასების შემცირების ან მოსახლეობის მსყიდველუნარიანობის გაზრდის ერთ-ერთი გზა არის ეკონომიკური ზრდის ხელშეწყობა და მოქალაქეების შემოსავლების ზრდა და არა ზეწოლით ფასების შემცირება,“ - აღნიშნა ბექა ლილუაშვილმა.

დეპუტატი განმარტავს, რომ პრემიერ-მინისტრის მხრიდან მსგავსი მესიჯები ინვესტორებისთვის ცუდი სიგნალია.

„საერთოდ არსებობს საბაზრო ეკონომიკაზე გადასვლისთვის ინსტიტუციური მზაობის ინდექსი, რომლის ერთ-ერთი მთავარი კომპონენტი არის ფასების ლიბერალიზაცია და ამით ადარებენ ხოლმე მაგალითად ყოფილი სსრკ-ს სივრცეში ბალტიისპირეთის ქვეყნებს და საქართველოს, ან ადარებენ რეგიონში სხვა ქვეყნებს, თუ ისინი რამდენად მზად იყვნენ სსრკ-ს დანგრევის შემდეგ საბაზრო ეკონომიკაზე გადასასვლელად. თუ ჩვენ უარს ვამბობთ იმაზე, რომ ქვეყანაში საბაზრო ეკონომიკა გვაქვს და ვამბობთ, რომ კი დემოკრატიული განვითარების გზაზე სახელმწიფო ინსტიტუტებში უკან სვლა გვაქვს და ახლა ეკონომიკური კუთხითაც კონცეფციას ვცვლით და გადავდივართ გეგმურ ეკონომიკაზე, რა თქმა უნდა ეს იქნება მძიმე სიგნალი ჩვენი ინვესტორებისთვის და აქ არა მგონია ვინმემ ფული ჩადოს აქ, რადგანაც ხვალ არავინ არ არის დაცული. დღეს თუ ვინმე აპირებს, რომ პურის ფასი დაარეგულიროს, პირობითად ვამბობ და დააწესოს გარკვეული ჭერები, ხვალ არავინ არ არის დაცული, რომ პირობითად მანქანის წარმოების ფასის ზედა ჭერს არ დაუწესებენ,“ - აცხადებს ბექა ლილუაშვილი.